درک فیلم نوشته الن کیسبی‌یر و ترجمه بهمن طاهری از مهم‌ترین کتاب‌هایی است که دانشجویان سینما باید آن را خوانده باشند. تیتر این یادداشت را بر اساس یکی از عناوین کتاب انتخاب کردم چرا که با علم ناچیز خود از سینما قاطعانه می‌گویم اصولی‌ترین بنیاد خوانش فیلم از سوی بیننده این مسئله است که نسبت خود را با درام مشخص کند. کنش، شی یا شخصیت که در این کتاب به صورت ناواقعیت درون دنیای فیلم، پرداخت شده است ابزاری ناواقعی برای درام هستند هرچند این ناواقعیت آیینه‌ای از دنیای واقعی ما باشد. با توجه به حمل این نکته از سوی بیننده «درک فیلم» می‌آموزد چگونه فیلم ببینیم و مهم‌تر از آن، چگونه برداشت درستی از اثر داشته باشیم.
ضرب‌آهنگ
فیلم اورسن ولز یکی از افتتاحیه‌های چیره‌دستانه سینما را اجرا می‌کند. اگر می‌خواهید تاثیر عنصر صدا و چگونگی ایجاد بُعد دیداری و شنیداری در این Opening را لمس کنید این کتاب بهترین پیشنهاد است؛ قبل از آن باید این مسئله را مطرح کنم که چرا سینما به دو برهه تاریخی قبل و بعد تولد صدا تقسیم می‌شود. تا پیش از تولد صدا در سینما موسیقی علاوه بر کارکرد هنری و طرح جداگانه موجودیت خود به عنوان یک هنر و نه صرفا ابزار هنری برای فیلم‌ساز کارکرد رفتاری نسبت به شخصیت‌ها، موقعیت‌ها و کلیت درام داشت و می‌توانست به تنهایی روایت‌گر داستانی باشد که حتی اگر میان متن‌های فیلم را نمی‌خواندیم، مسئله داستان برایمان ملموس و باورپذیر می‌شد. پس از تولد صدا و دیالوگ موسیقی عنصر مکمل بُعد صوتی فیلم شد. فیلم به دو پیرنگ صدایی وابسته است. موسیقی و تواتر دیالوگ‌ها. البته باید این نکته را اشاره کنم که دیالوگ صرفا یک گفت‌و‌گوی رد و بدل شده میان دو کاراکتر نیست و گفت‌و‌گو می‌تواند کاملا ذهنی و یا حتی با اشیاء باشد؛ همانطور که رابرت مک‌کی در کتاب «دیالوگ» به آن اشاره می‌کند. تواتر دیالوگ‌ها به خودی خود ریتم و ضرب‌آهنگ مخصوص خود را دارد، به طرزی که در یک فیلم حفظ ریتم دیالوگ‌ها جز وظایف فیلم‌نامه نویس است و از عناصر هویت بخش ژانری فیلم. حال چگونه موسیقی در حفظ این ریتم، از نظر شنیداری، یاری دهنده است؟ موسیقی با ایجاد اعوجاج و احساس در موقعیت‌های مختلف تلرانس دیالوگ را کنترل می‌کند. به عنوان مثال در فیلم «تصمیم به رفتن»، پارک چان ووک، هنگام تعقیب و گریز موسیقی جو یئونگ ووک عامدانه دو ژانر سینمایی را بر اساس خواستگاه فیلم‌نامه کنترل می‌کند؛ پلیسی- معمایی و درام - رمانتیک. به لحاظ شنیداری اگر بیننده چشم‌هایش را ببندد و تنها به موسیقی فیلم گوش دهد؛ با آنچه قرار است فیلم در مواجهه آن برای بیننده سازنده باشد، روبه‌رو می‌شود. «درک فیلم» هر چند سطحی و به صورت ایمایی به این مهم برای خوانش هرچه بهتر سینما می‌پردازد.
ژانر
کتاب شامل سه بخش است. بخش اول: فیلم همچون وسیله بیانی، بخش دوم: قدرت‌های تصویرگری سینما، بخش سوم: تشریح نقد فیلم. هرکدام از این بخش‌ها دریچه‌ای نو به سوی شناخت فیلم باز می‌کنند. البته در بخش سوم: تشریح نقد فیلم، خواننده بیش‌تر تفسیر انتقادی و سبک‌های سینمایی را توجه دارد تا ارزیابی فیلم‌ها. به باور من سینما به تنهایی یک مکتب است. این که هر کارگردان چگونه به این مکتب نگاه می‌کند نشانه از وسعت نامتناهی تفکر در این حوزه دارد. لارنس فون تریه مکتب خاص خودش را ندارد بلکه شیوه تفکر به این مکتب خاصش کرده است. آنجلو پلوس نگاه سانتیمانتال خود را پشت برداشت‌های بلند و گاها عمیق از ناواقعیت درون فیلم پنهان می‌کند و بیضایی زبان نمایشی به کاراکترهایش بخشیده است. نمی‌توانیم بگوییم مکتب هیچکاک در سینما یا مکتب فون تریه. سینما به تنهایی شامل مکاتب وسیعی از هنر می‌شود که وجود عینی و سرنوشت‌ساز هرکدام از آنها ژانر را در آن می‌سازند. سینما مکتب تولید ژانر است و کتاب الن کیسبی‌یر به ما کمک می‌کند ژانرهای سینمایی را بهتر تشخیص دهیم؛ اگرچه بری کیت‌گرانت در کتاب «ژانرهای سینمایی» ما را با اصول شناخت و تفکیک هر ژانر آشنا کرده است.
 

شعر و ادب فارسی تنها میراث ایرانیان یا پارسی‌گویان جهان نیست. شعر و ادب فارسی بر گردن فرهنگ و تمدن جهان حق بزرگی دارد و با طرح موضوعات مهم انسانی، میراث معنوی بشریت به حساب می‌آید.
بیش از هزار سال است شاعران پارسی‌گو با همین زبانی که ما امروز با آن سخن می‌گوییم توانسته‌اند اندیشمندان جهان را متوجه خود و  فرهنگ ایرانی کنند. خیام با رباعیاتش دیری‌ است که اروپا و غرب را به اندیشه‌های فلسفی خود سرگرم کرده و مولانا در زمان حیاتش بخش عمده‌ای از تمرکز اندیشه‌ای روم شرقی را متوجه فکر و زبان خود نمود و جهان ادبیات و انسان‌شناسی هنوز هم در مثنوی معنوی و غزلیات او در جستجوی معناست؛ و حافظ! و چه می‌دانیم که حافظ جهانِ گوته را چگونه دگرگون کرد که او را برادر خود خواند؟! و سعدی، که رقعهٔ منشآتش را به کاغذ زر در اکناف عالم دست به دست می‌برند و عالی‌جناب فردوسی! بزرگ‌نگهبان زبان پارسی  که با کاخ برافراشته شاهنامه و فرهنگ ایرانی و اندیشه‌های تمدن‌سازش سند هویت و ملیت ماست. و از شاعران معاصر، شهریارِ شعر ایران زمین، محمدحسین بهجت تبریزی، برخاسته از دیار خاقانی و نظامی و چهارصد شاعرِ پارسی‌گویِ خفته در مقبرةالشعرای تبریز، نمایاننده این میراث عظیم است. او حق دارد که روز شعر و ادب فارسی به‌ نامش باشد. زیرا که شهریار برخاسته از سرزمینی است که بیش از هشتصدسال است از مراکز مهم شعر و ادب فارسی است و شعر او اصالت رودکی و سادگی زبان خراسان، طراوت سعدی و حافظ و شیرینی سبک عراقی، نازک‌خیالی‌های بیدل و صائب در سبک هندی و غنای نظامی گنجوی و صلابت خاقانی را یک‌جا نمایندگی کرده است.

 

مهر: سیمافیلم این روزها سریال‌های مختلفی را در دستور کار دارد که در مراحل مختلف تصویب طرح، فیلمنامه و پیش‌تولید قرار دارند .بخشی از این آثار شامل سریال‌هایی می‌شود که یک سابقه چندفصلی دارند و جزو برندهای شاخص تلویزیون محسوب می‌شوند. «زیرخاکی» به کارگردانی جلیل سامان یکی از سریال‌های موفق تلویزیون در جذب مخاطب و ارائه فضای سرگرم‌کننده ضمن نمایش محتوای دغدغه‌مند و فارغ از کمدی‌هایی که این سال‌های اخیر پخش شده است توانست مخاطب جذب کند.این مجموعه در ۳ فصل روی آنتن رفت و پژمان جمشیدی و ژاله صامتی زوج بازیگر این سریال یکی از برگ برنده‌های آن بودند. بازی گرفتن از بازیگران کمتر دیده شده در هر فصل یکی از شاخصه‌های این اثر و توانمندی‌هایی است که جلیل سامان از خود نشان داده است. در هر فصل تغییراتی در بازیگران فرعی نیز وجود داشت و تهیه‌کنندگی سریال بر عهده رضا نصیری‌نیا بود.جلیل سامان پیش از این یک سه گانه درباره تاریخ انقلاب اسلامی با نام‌های «ارمغان تاریکی»، «پروانه» و «نفس» ساخته بود که وقایع تاریخی سیاسی اواخر دهه ۵۰ و اوایل انقلاب را به شکل باورپذیری برای مخاطب ارائه کرد که کمتر کارگردانی در تلویزیون توانست این وقایع را این چنین تصویر کند.

هالیوود ریپورتر : آنیل کاپور بازیگر «میلیونر زاغه نشین» روز شنبه در جشنواره فیلم تورنتو برای اولین نمایش جهانی «متشکرم برای آمدنت» حضور یافت و از بالیوود حرف زد.وی یکی از بازیگران این فیلم در کنار بازیگران دیگر بومی پدنکار، شهناز گیل، دالی سینگ، کوشا کاپیلا و شیبانی بِدی است. در حالی که هند به تازگی یکی از فضاپیماهای خود را به ماه رسانده، آنیل کاپور، بازیگر «میلیونر زاغه‌نشین» می‌گوید زمان آن فرا رسیده است که صنعت فیلم پررونق این کشور بتواند نقش بیشتری در باکس آفیس غرب بازی کند.کاپور گفت: احساس می‌کنم بالیوود دارد به بلوغ می‌رسد و بسیاری از فیلمسازان فیلم‌هایی می‌سازند که برای تماشاگران بین‌المللی جذاب است؛ فیلم‌هایی که شاد و مثبت هستند. این فیلم‌ها شادی زیادی دارند و این چیزی است که جهان به آن نیاز دارد.او پس از اولین نمایش جهانی فیلم «متشکرم برای آمدنت» در جشنواره فیلم تورنتو به اظهار نظر درباره بالیوود پرداخت. این فیلم اولین تجربه کارگردانی فیلم کاران بولانی داماد کاپور است که به تهیه‌کنندگی رئا کوچکترین دختر این ستاره بالیوود ساخته شده است.دیگر بازیگران «متشکرم برای آمدنت» شامل شهناز گیل، دالی سینگ، کوشا کاپیلا و شیبانی بدی نیز شنبه شب در تالار روی تامسون و در شب نمایش این کمدی-درام بالیوودی حضور داشتند.

به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی : محمدمهدی اسماعیلی در این نشست که با موضوع فرهنگ و ادب پارسی برگزار شد، بیان این مطلب از اختصاص بسته حمایتی وزارت فرهنگ از شرکت‌ها و فعالان حوزه بازی‌های رایانه‌ای خبر داد. وی افزود: آیت الله رئیسی توجه ویژه‌ای به بازی‌های رایانه‌ای دارند به طوری که کارگروه اقتصاد دیجیتال بسته‌ای برای حمایت از فعالان بازی‌های رایانه‌ای در نظر گرفته اند تا از همه فعالان قدیمی و جدید تولید بازی‌های رایانه‌ای حمایت شود.اسماعیلی در بخش دیگری از این نشست مسئولان مرتبط وزارت فرهنگ در این عرصه را مکلف به پیگیری مکتوب مشکلات بازی‌سازان کرد.وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این نشست از توافق وزارت ارشاد با صندوق امید و بنیاد برکت با هدف حمایت از فعالان حوزه فرهنگ و هنر خبر داد و ادامه دهد: بر این اساس عوامل تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای از این تسهیلات بهره‌مند خواهند شد. رئیس شورای فرهنگ عمومی کشور در ادامه از فعالان حوزه بازی ساز برای ورود به عرصه فرهنگ و زبان فارسی تقدیر کرد و گفت: لازم است همانگونه که برخی از شرکت‌های بازی ساز در بازی‌های خود به معرفی و اعتلای زبان فارسی توجه دارند در نامگذاری شرکت‌های خود نیز از اسامی فارسی بهره ببرند.اسماعیلی افزود: وزارت فرهنگ در دوره جدید آمادگی حمایت از بازی‌های رایانه‌ای فعال در زمینه هویتی و زبان فارسی را دارد و اولین گام آن تامین زیرساخت‌ها و برگزاری جشنواره‌های داخلی و خارجی با حضور این فعالان خواهد بود.مرتضی بصارت‌دار بازی‌ساز و نماینده بازی گنج فارسی با اشاره به مشکلات ساختاری تولیدکنندگان بازی‌های رایانه‌ای در کشور به جایگاه و ظرفیت‌های عظیم نیروی انسانی در کشور اشاره کرد و گفت: کشور‌های همسایه با سرمایه‌گذاری‌های بسیاری هنوز نتوانستند به استعداد‌های جوانان ایرانی در این حوزه برسند و باید کار‌های جدی در این حوزه انجام شود.بصارت دار افزود: در اقصی نقاط کشور جوانان با استعدادی وجود دارد که با یک دستگاه رایانه ساده بازی تولید می‌کنند که با کمترین حمایت از سوی مسئولان می‌توانند شغل درآمدزایی ایجاد کنند.وی گفت: هنوز شغل بازی سازی در ادارات دولتی و خصوصی کشور شناخته شده نیست و مسئولان باید برنامه  ریزی جدی در این زمینه داشته باشند.